வீரபாண்டியன் IAS ஐ பதிவுலகிற்கு வரவேற்போம்

கடந்த வருடம் மே மாதம் ’’ வீரபாண்டியன் IAS - வறுமையை தாண்டிய போராட்டம்...!! புரோட்டா கடையிலிருந்து ஓரு IAS.. !! சாதித்த சட்ட கல்லூரி மாணவர்...!! ’’ என்று ஓரு பதிவிட்டு இருந்தேன். அந்த பதிவை படித்து விட்டு இதை தொடருமாறு தாழ்மையுடன் கேட்டுக்கொள்கிறேன்.படிக்கும் போது வறுமையின் காரணமாக புரோட்டா கடையில் பகுதி நேரமாக வேலையும் பார்த்து கொண்டு ப்ளஸ் டூவில் மாநில அளவில் ரேங்க் எடுத்ததோடு மட்டுமில்லாமல் IAS ஆகி ஏழை எளிய மக்களுக்கு சேவை செய்ய வேண்டும் என்பதை இலட்சியமாக கொண்டு அதனை சாதித்தார். ஆம் IAS தேர்வில் அகில இந்திய அளவில் 53வது இட்த்தை பிடித்தார். வறுமையை தாண்டிய அவரின் போராட்டம் என்னை கவர்ந்ததால் அவ்வாறு பதிவிட்டிருந்தேன். அதன் பிறகு ஆனந்த விகடனில் அவரின் காதல் திருமணம் குறித்து போட்டிருந்த்தை படித்த்தும் சரியான ஆளை பற்றிதான் எழுதியிருக்கிறோம் என நினைத்து கொண்டிருந்தேன். ஏனெனில் காதலுக்காகவும் மனிதர் பல ஆண்டுகள் போராடி வென்றிருக்கிறார்.

இரண்டு நாள்களுக்கு முன்னால் அதே வீரபாண்டியன் IAS யிடம் இருந்து “intha seithiyai veliyittorukkum matrum vaazhthu therivitha anaivarukkum nenchaarntha nanrikal” என்று ஓரு பின்னூட்டம் வந்திருந்தது. பார்த்தவுடன் ஆச்சர்யம் தாங்க முடியவில்லை. எப்போதும் மொக்கைகளையே எழுதி கொண்டிருக்கும் எனது ப்ளாக்கில் எப்போதாவது இது போல எழுதுவேன். அதற்கும் மொக்கைகளுக்கு உரியதை விட குறைந்த வரவேற்பே இருக்கும். ஆனால் ஓரு வருடம் கழித்தும் இது போல பதிவுகள் கவனிக்கப்படும் எனத்தெரியும் போது உருப்படியான விஷயங்கள் அடிக்கடி எழுதலாம் எனத்தோன்றுகிறது. அப்போதெல்லாம் இது போன்ற பதிவுகளுக்கும் தொடர்ந்து வந்து என்னை ஊக்கமூட்டிய நண்பர்கள் வினோத் மற்றும் கிஷோருக்கும் இந்நேரத்தில் என் நன்றியை தெரிவித்து கொள்கிறேன்.

வீரபாண்டியன் IAS ம் பதிவு எழுத ஆரம்பித்து இருக்கிறார். இரண்டு பதிவு ஆரம்பித்து இருந்தாலும் ஓரு பதிவில் தான் எழுதியிருக்கிறார். அவருடைய பதிவின் முகவரி http://veerapandiang.blogspot.com/ தேர்தலை குறித்து சிறிய கவிதையொன்றை எழுதியிருக்கிறார். வறுமையை தாண்டி போராடிய ஓருவர் பதிவு எழுத ஆரம்பித்து இருக்கிறார். அவரை நாம் ஊக்குவிப்போம். இது அவரின் புரோபைல் பக்கத்தின் ஸ்கிரீன் ஷாட்.

தொழில் சமூகசேவை என குறிப்பிட்டு இருக்கிறார். பதிவுலகிற்கு அவரை வரவேற்போம். இவரை போன்றவர்கள் தொடர்ந்து ஆர்வமுடனும், தொடர்ந்த ஊக்கத்துடனும் உழைக்கும் போதுதான் சமூகத்தில் வறுமையோடு போராடி கொண்டிருக்கும் பல பேருக்கு நம்பிக்கை குறையாமல் இருக்கும்.